Cykl życia nietoperza wyznaczają pory roku:
- W surowe zimowe miesiące, gdy zdobycz nie jest już dostępna (gatunki nietoperzy żyjących w Europie są owadożerne - oznacza to, że żywią się owadami), nietoperze przenoszą się do schronienia, gdzie spędzają ten nieprzyjazny sezon i zapadają w stan przedłużającego się odrętwienia. Ich funkcje życiowe ulegają spowolnieniu, a temperatura ciała spada prawie do 0°C. Ten stan nazywa się hibernacją. W trakcie hibernacji wydatek energetyczny jest zminimalizowany, a nietoperze mogą przeżyć dzięki wcześniej zgromadzonym rezerwom tłuszczu. Ważne jest, aby nie przeszkadzać im w okresie zimowym, ponieważ przebudzenie powoduje marnowanie energii, przez co nietoperz może nie przetrwać do następnej wiosny.
- Wczesną wiosną nietoperze budzą się ze stanu odrętwienia i ruszają w kierunku letniego schronienia w poszukiwaniu pożywienia. Istnieją gatunki, które odbywają dalekie podróże podobne do migracji. Wiosną nietoperze korzystają ze schronień tylko w dzień, kiedy odpoczywają, natomiast o zmierzchu ruszają na polowanie.
- Od końca wiosny do początku lata samice przemieszczają się do ciepłych i osłoniętych schronień, gdzie zakładają kolonie tworzone przez tysiące osobników. Kolonie te są rozwijane, aby zapewnić mniejsze rozpraszanie ciepła od noworodków, które początkowo są łyse. Zwykle każda samica rodzi tylko jednego osobnika. Okres godowy nietoperzy rozpoczyna się między końcem lata a początkiem jesieni, jednak zapłodnienie i powstanie zarodka następuje dopiero wiosną, tak aby umożliwić narodziny młodych latem. Jesień to pora, w której nietoperze gromadzą zapasy tłuszczu potrzebne w trakcie hibernacji, a także czas, w którym następuje przeniesienie do schronień zimowych.
