Jeż

Jeż europejski jest małym owadożernym ssakiem (uwaga – nie jest gryzoniem!), którego ciało osiąga od 22 do 30 cm. W zależności od wieku i pory roku jego waga wynosi od 300 do 1500 gramów.

Ma futro w kolorze szarobrązowym. Charakterystyczną cechą jeży jest występowanie kolców, które znajdują się na boku i grzbiecie ciała. Kolce jeża są prążkowane, mają długość ok. 2 cm i przybierają kolor czarno-beżowo-biały. Dorosły osobnik posiada od 6 do nawet 8 tysięcy kolców. Kolce tak na prawdę są zmodyfikowanymi włosami, których zadaniem jest ochrona jeża przed drapieżnikami. W razie zagrożenia, jeż zwija się bez ruchu i przypomina ,,kulę kolców”. Prowadzi praktycznie nocny tryb życia. Poszukując pożywienia, może przemierzyć nocą nawet do 3 km. 

Czym żywi się jeż?

Dżdżownicami, stonogami, ślimakami, chrząszczami i gąsienicami. Czasami zjada także małe gryzonie i jaja ptaków znajdujące się na ziemi.

A zimą… śpimy!

Wraz z nadejściem zimnych pór roku, jeż nie jest w stanie znaleźć pożywienia. Najlepszym dla niego rozwiązaniem jest przejście w stan zimowego snu, czyli hibernacji. Jesienią kryją się pod stosem gałęzi i zeschniętych liści oraz ograniczają do minimum aktywność swojego organizmu, oszczędzając w ten sposób energię. Przed przejściem w stan odpoczynku, jeż spożywa duże ilości pokarmu, ponieważ podczas snu zimowego może stracić do 20% masy swojego ciała.

Siedlisko

Jeże odwiedzają różne środowiska naturalne np. otwarte przestrzenie czy miejsca z dużą ilością roślin (lasy, tereny zakrzewione). Łatwo go spotkać w ogródkach warzywnych i przydomowych trawnikach, więc z pewnością będzie częstym gościem Twojego dzikiego ogrodu. Jeże często budują nory pod stertą gałęzi pozostałych po przycinaniu drzew, stosem drewna zgromadzonego na opał lub innymi przedmiotami dającym im schronienie. Jeże z pewnością docenią specjalnie wybudowane dla nich ogrodowe domki (patrz karta eksperymentalna ,,Zbudujmy schronienie dla jeży”).

Ciekawostka

Samica może urodzić nawet do 10 jeży w jednym miocie.

W trakcie lata, jeże mogą zmieniać swoje nory od 20 do 30 razy. Jeż podczas poszukiwania pożywienia wydaje charakterystyczny dźwięk przypominający prychanie i kichanie. W trakcie okresu godowego samiec i samica wydają różne dźwięki (fukanie, dyszenie i piski), które wyrażają ich emocje i potrzeby.

Uwaga…przechodzące jeże!

Obecność rozbudowanej infrastruktury drogowej jest zagrożeniem dla zwierząt, które szukając pożywienia, schronienia i partnera, muszą udać się w wędrówkę. Oślepiające światła aut sprawiają, że jeż zamiast ucieczki – zwija się w kłębek. Zupełnie tak, jakby bronił się przed drapieżnikami. Jeśli spotkamy jeża, który zamierza przejść na drugą stronę jezdni powinniśmy go wesprzeć. W miarę możliwości powinniśmy zwolnić lub zatrzymać nasze auto i pomóc przejść na drugą stronę, aby znalazł się jak najdalej od ruchliwej drogi. Następnie pozostawić zwierzę w bezpiecznym miejscu, w jego naturalnym środowisku.